Зоя Намзырай

 ЭГЛИП КЕЛИР КУШТАРЫМ

 Азарганчыг бичиимде

 Авам мени чедип аар.

 Инек бажы дозуп,

 Иелээн чоруур бис.

 Тараа шөлү аңгыска

 Танывазым куштарның

 Эртениң-не чоруурун

 Элдепсинип көрген мен.

 Авам ону хоюспас,

 Аяар оюп эртер.

- Көрем, дуруяаң-дыр,

Хөлзетпе – деп чагыыр.

Туман аржыыл эстээн

Дуруяалыг шөлге

Авам ынак кужун

Алдын күзүн үдээр.

Дунук үнү чидип,

Дугаланып ыраар.

Чарлып тура ынчан

Сагыш-сеткил саргыыр.

Эргеленген черим –

Эглип келир куштарым –

Эргелиг чаш назыным

Эстеп-хадый бербээн.

Эдегей

 Бурунгулар – өгбелерим

Бурганчыдып ыдыктап каан,

Сырып-каастаан энчек ышкаш

Сыннар эдээ Эдегейни.

Тоол шагда Танаа-Херел

Докулчак ак өөн тиккен,

Тогдук, улар уя туткан

Торгу-маңнык Эдегейни.

Хуулгаазын уран чоннуг,

Курай ырым Кудугуйну,

Аккыр ширтек энчээм болган

Авам чурту Эдегейни.

Кажарарып харап алган

Кандыг шагны көрбедиң дээр.

Эгиир шагда элеп читпес

Эртинелиг Эдегейни.

Өңгүр ногаан шынаа-даа ышкаш,

Өөрүшкүлүг чалыы салгал

Анай-хаак дег аас-кежиин

Аян ырга алгап тур сен.

 2000 ч., сентябрь

Чайынналган шалың ышкаш

Сеңээ күштүг ынакшылым

Сеткилимде чурттап чоруур.

Амыдырал даңы болуп,

Назынымда кады чоруур.

Хүрең-кызыл шырайыңга

Күскү шалың душкени дег,

Өртээ турбас ынакшылга

Өөрээштиң ыглап турдум.

Борбак-борбак карак чажы

Моюндурууңга дүжүп туржук.

Сүт дег аккыр сеткилиңни

Чүлдү-чүрээм шыгжап алчык.

Күзелимниң хүрең чечээ

Күштүг ханы ынакшылым

Чайыннлган шалың ышкаш

Частаан чечек аяан долган.

Чаа чылдың вальзы

Чаа чүс чыл – Чаа чылдың кежээзинде

Чаш хар ышкаш сеткил арыын сөңнежиил!

Амыдырал мөңге чырыы саарылган,

Аяс дээрде сылдыстар-даа чивеңнешкен.

Хылызын дег чуга хыраа айыраңнап,

Кырган, чалыы өөрүшкүге чайгатсын!

Чүректерге уттундурбас хүннерни

Чуртталгага чүткүлүвүс каастазын!

Салым-хуувус чарлыышкынга чорза-даа,

Чаагай хүнде ужуражып келир бис.

Айлаң-куштан бижип алган аялга

Айдың саарган чараш кежээ куттулзун!

Чаа чылдың байырланчыг кежээзи –

Чалыы назын күзелиниң эгези –  

Ада-чуртум, аал-чонум өөрүшкүлүг,

Амыр-чаагай келир үе мандып турзун!

2002 ч., декабрь

Ырак дээрде сылдызым сен

Ынчан сеңээ ынакшылым сөглеп,

Ырак дээрде сылдызым деп бодап,

Эртенги хүн хаяа-чырыын уткуп,

Эргеленип ханмас чордум, сарыым.

Шалың-ожук мөңгүннелген черивиске

Часты уткуп, казылганнар катап частыр.

Чалгынынга часты чүктээн сайлыым

Чалыы назын сагындырып келди.

Салым-хуувус ужуралын сактып,

Чанымда бо кожа базып чор сен.

Чүгле-чүгле сени дээштиң чоруур-дур мен.

Чүлдү-чүрээм өшпес чырык сылдызы сен.

<<<мурнунда арынче