|
КЫДАТ ПОЭЗИЯ 712-770 чч. Бодалдарымче дүлнүп… Сыгырга өткен будукта Сыгыргылап олур. Ак кускуннар ортулукта Аай-дедир эштип турлар.
Чечектер шак бо кежээ Селбер бажын халбайтыпкан. Хем база-ла оожургал чок, Хедер-шугул чаңнай-дыр.
Ак баштыг ирей тараадан Арага тип олур мен. Соңгам караан чаашкын Соксаал чок соктай-дыр.
Ал-чааскаан орарымга, Алдар шаптык катпас-тыр.
Кижилерден коргуп-сестип… Чечектер саглаңнадыр Четчелештир частып келген.
Часкы куштар хары черде Чаржалаштыр ырлажып тур.
Ада-чуртта талыгырда Аалым уунче көрүп келдим.
Үш чыл улай кызыл-хүннү Үзүктел чок кайгап келдим.
Кижилерден корга-корга, Кирер-үнер чаглаам туттум.
Талыгыр ол делгемнер Таанда-даа меңээ эргим ийин.
Орук-кокпам сигенге дуй Оргу-дески бастырыпкан.
Дадырадыр аъттар дуюу Дагжап кээрин манавас мен. 762 чыл Черлик өскүс кас Черлик, өскүс чаңгыс кас Чем-даа чивес, суг-даа ишпес.
Ханы ажыг муңгаралдан Качыгдап ужуп чору.
Өөрүнден чыдып калган Өскүстү кым манап турар?
Булуттар аразынга Муңгашталгаш, асчы берген
Хөөкүйге дээрге өөрү Көзүлгензиг кыннып келген.
Хараадал, кээргелди Кажан шагдан сеткип көрбээн
Кара каарган хову кезип, Каргырадыр алгырар-дыр. 766 чыл
Иви Мөңгүн суглуг дамырааңдан Мөңге шагда чарылдың.
Стол кырын шыва алган Ыштап дүлген эът болдуң.
Шырыштарже чаштып кирип, Шыдавайн барган ийик сен.
Канчаптар боор, үүлени Катап дирлир арга чок-тур.
Өртемчей шагдан бээр-ле Өзү кара – дерзииленген.
Амгы өйде чараш - каасты Аас - кежик оюп каапкан.
Эргетеннер ширээзинде Элбек аъш - чем дээжизи…
Хамык сөөгүң адырып каан – Кайгамчыктыг чемче хуулдуң. 766 чыл Маңган ак аът Соңгу – чөөн чүктен маңган ак аът Шошкун маңнап чедип келген.
Эзер - чонаан ол - бо чүктен Эңмежок хөй согун шиштээн.
Кадыг - дошкун тулчуушкунга Калган эрниң харааданчыын.
Кандыг эрес өлүрткен деп, Канчап ону билип аарыл?
Чаалыг шөлге ооң - биле Чанчынывыс ушкан магат…
Хортан өлүм ам бо шакта Кокпа санай улчуп чоруур.
Ам-даа көвей ажыг чаштар Агар дээрзин билип тур мен. 770 чыл Александр Даржай тыва дылче очулдурган
|
|
|
|